Week 3 en 4

Het is een tijdje geleden sinds mijn laatste blog dus schrijf ik er nog maar eentje.

Het werk blijft hetzelfde, geen grote veranderingen qua opdrachten. Alles gaat dus zijn gewone gangetje. Deze week is mevrouw Paelman geweest om een gesprek te hebben met mijn stagementor en ik. Alles verliep vrij goed en zoals ik verwacht had. Op het werk was het dus eerder gewoontjes en daarom dat ik er niet echt veel over te vertellen heb. Het verlengde weekend met Pasen was zeer leuk. Ik heb op het werk chocola en pasta gekregen. Dit waren cadeautjes van hotels en partners. Ik had ook keukendienst op het werk. Dit betekent gewoon dat je de afwasmachine moet ledigen en vullen en het espresso-apparaat moet schoonmaken op het einde van de dag. Ik ben ook al vaker iets later gebleven omdat ik nog iets wou afwerken of omdat ik op het laatste nippertje nog een opdrachtje kreeg.

Nu even over mijn splinternieuwe banner. De banner bestaat uit een samenvoeging (leve Photoshop!) van enkele muurtekeningen van de East Side Gallery. Hieronder zie je over welke tekeningen ik het heb.

Ik ben nu alleen thuis. Iedereen is ofwel gaan winkelen, ofwel iets gaan bezichtigen. Astrid heeft bezoek en Sarah ook. Ik blijf liever lekker thuis vandaag. Volgende week gaan Sarah, Annelies en ik naar een concert van City & Colour hier in Berlijn. Het vindt plaats in een kerk. Het is een akoestisch optreden en ik denk dat het ongelooflijk mooi zal zijn. Sarah en Annelies kenden City & Colour niet maar toen ik een beetje muziek had laten horen wilden ze toch mee. Ik ga volgende week ook nog naar het concert van The Kills met Sarah. Dat belooft ook goed te worden. Ik breng zeker verslag uit en hopelijk heb ik ook mooie foto's.

Tot de volgende.

Fem

SMART

Hey,

Ik weet eigenlijk niet wat te schrijven vandaag. Dus ga ik een beetje vertellen over iets wat mij erg opvalt hier in Berlijn.

Er rijden hier enorm veel mensen met Smartauto's!!! Dat is hier precies de mode. Het valt me ook op dat er veel bedrijven zijn met Smarts met hun logo erop. Het bedrijf waar ik werk, I-contravel GmbH, is één van de zo velen.

Om mijn bevinding te bewijzen heb ik alle Smartauto's die ik tegenkwam van mijn werk naar huis eens gefotografeerd. Ik ben 35 minuten onderweg waarvan 10 minuten te voet. In die 10 minuten nam ik deze foto's.



En natuurlijk de Smart van I-contravel.



Fem

Week 2

Er is alweer een weekje voorbij gegaan. Het ging al wat beter op het werk want ik mag alsmaar meer doen. Het is wel zo dat ik soms een uur niks te doen heb en met mijn vingers zit te draaien terwijl ik op een ander moment 4 taken tegelijk krijg. Ik heb verschillende nieuwe taken gekregen:

• Hotel vouchers maken
• Hotel offers maken
• Faxen naar hotels om te boeken voor de klant
• Een aanvraag naar een autobusmaatschappij schrijven
• Een programma maken voor een klant
• Contactpersonen invoegen in het ACT-systeem (iets à la Access)
• Naar Saturn gaan om een boodschap
• Communicatie met een Tsjechische klant in verband met een gids
• Cadeautjes inpakken
• De Rechnungsausgang in Excell zetten + klasseren in een map
• Een Bestätigungsanfrage naar hotels schrijven
• Met het Tobit Infocenter werken (faxontvangsysteem op de pc)

Dit zijn allemaal kleine dingen. Deze week is er ook iemand weggegaan uit het bedrijf, een meisje dat Kathrin Hiller heet. Zij was 1 van de weinigen die mijn naam juist uitsprak. De meesten zeggen Feeeeeeemke. Waarschijnlijk omdat de bazin dit altijd zegt en het personeel dan maar aanneemt dat dit de juiste uitspraak is.

Volgende week vrijdag is het Karfreitag en dan moet ik niet werken. Paasmaandag heb ik ook vrij, dus het wordt een lekker lang weekend. Ik heb vanaf morgen wel keukendienst, dan moet ik de keuken opruimen, koffie maken en de afwasmachine opzetten. Ik weet wel niet hoe de koffiemachine daar werkt want het is een speciale die cappucino, espresso en nog veel meer maakt.

Volgende week zijn de bazin en Olga (de Russische spokesperson) de hele week naar Rusland voor een beurs daar. Ik ben vanaf dan verantwoordelijk voor de FIT´s. Dit zijn boekingen voor minder dan 15 personen. Ze geven me dus al verantwoordelijkheid, ook al worden de belangrijkste zaken gecheckt door de andere werknemers.

Het leven hier in het huis is ook zeer leuk. Spijtig dat de avonden hier zo kort zijn omdat ik pas rond 7 uur thuis ben. Als de U-Bahn weer rijdt dan zal ik hopelijk iets vroeger thuis zijn.

Vorige week ben ik nog iets vergeten te vertellen. Ik heb namelijk de eerste werkdag een boete van de BVG gekregen. De U-Bahn kwam eraan en de automaat wou mijn briefje van 10 euro niet nemen dus dan ben ik maar zonder kaartje gereisd. Slecht idee dus, ik heb een boete van 40 euro gekregen en ben die dag zelfs 2 keer gecontroleerd.

Ik sluit nu af want dit bericht duurt al lang genoeg. Tot de volgende!

Fem

Bellen bellen bellen

De eerste week in Berlijn was hectisch. Het vliegtuig had al rare kuren, gelukkig heb ik niet moeten overgeven. Het huis van de familie Waschke is zeer mooi en leuk ingericht. Ik slaap in de kamer van het kleinste dochtertje, op een matras op de grond maar dat is goed genoeg voor mij.

De eerste dag op het werk was zeer deprimerend. Ik heb er meer met mijn vingers zitten draaien als iets anders. Die avond was ik dus zeer ambetant en verdrietig. De stage leek al in het honderd te lopen. Elke dag werd het wel iets beter. Er was daar wel een collega die zei dat mijn studierichting niets te maken heeft met wat zij bij I-contravel doen. Als je toerisme hebt gestudeerd is het bijvoorbeeld wel een leuke stageplaats maar niet voor mij. Ik denk dat ze gelijk heeft. Ze zei ook dat er honderden communicatiebedrijven in Berlijn zijn en dat het dus raar is dat onze spokesperson hier daar geen stageplaatsen gevonden heeft. Ik vind dit ook ontzettend raar en denk dus dat er niet goed gezocht is. Voor 280 euro mocht er wel iets meer in onze richting gekeken worden. Mevrouw Pillen lijkt enkel plaatsen te hebben aangesproken waar ze persoonlijke connecties heeft. Zo is ze soms gids voor mijn en Astrids bedrijf, kent ze de diplomaat bij de Belgische ambassade en heeft haar man connecties bij Corocord. Wij kunnen er niets meer aan veranderen maar misschien kan er toch iets aan gedaan worden voor de volgende lichting.

Op mijn werk moet ik veel telefoontjes plegen en opnemen. Iedereen die mij kent weet dat ik bellen haat dus ik denk dat ik hier veel dingen ga leren doen. Het ergste vind ik als er iemand belt. Zij zeggen me dan altijd hun naam en dan moet ik ze doorverbinden met de persoon die ze nodig hebben maar ik versta ze meestal niet. Naar hotels bellen om te vragen of er plaats is doe ik liever. Maar ik voel me soms echt een secretaresse. Wat ik al doe op mijn werk is dit:

• Telefoon opnemen en doorverbinden
• Hotels telefoneren om aanvragen te doen
• Hotels mailen om aanvragen te doen
• De post halen en rekeningen kopiëren voor de boekhouding
• Aanbiedingen van hotels verwerken om naar de klant te sturen
• Research naar hotels
• Iets gaan halen in de winkel
• Faxen, stortingen en afgewerkte reisen classeren

Ik vind dat wel al veel voor de eerste week. Zeker dat bellen jaagde me schrik aan omdat ik toch niet zo goed Duits kan.

Deze week heeft het gesneeuwd. Ook staakt BVG, dit is de vervoersmaatschappij. Dit betekende dat de U-Bahn vanaf woensdag niet meer reed. Op internet stond dat de S-Bahn wel nog reed maar we vonden ze niet dus ben ik helemaal te voet (2 uur) naar mijn werk gegaan. Natuurlijk moest ik 's avonds ook nog terug. Mijn voeten liggen helemaal open en ik heb veel pijn als ik stap. De dag erna ben ik dan gelukkig wel met de S-Bahn kunnen gaan maar ze gaan misschien ook staken maandag en dan is er helemaal geen vervoer meer. Er wordt wel verwacht dat ik op het werk ben dus ik weet nog niet wat ik ga doen. Zorgen voor maandag.

In het huis is het super. Alleen ben ik maar laat thuis en vrij moe dus ik heb niet zo veel meer aan mijn dag. Ik vind het ook niet zo leuk dat ik elke dag van de week van 9.30 tot 18.00 moet werken, een vrije dag zou wel eens leuk zijn. :)

Maar ik sluit nu af want ons internet werkt niet in het huis en ik zit in een café waar er wireless internet is. Ik hoop dat we het internet gemaakt krijgen want nu kan ik nooit mijn mails checken. Anyway, tot de volgende.

Fem